Een gebroken pols; wat nu?

Elk jaar zijn er voor onze therapeuten vier bijeenkomsten voor het keurmerk fysiotherapie of ergotherapie. Tijdens deze bijeenkomsten wordt er aandacht besteed aan inhoudelijke onderwerpen uit het vakgebied. Soms worden er nieuwe inzichten besproken die uit onderzoek naar voren zijn gekomen, maar ook worden er casussen besproken uit de dagelijkse praktijk en wordt hierover gediscussieerd. Dit is voor de therapeuten een leuke en leerzame manier om te sparren met collega’s. Onlangs hebben fysiotherapeuten Tim Wolters en Renske de Jongh een casusbespreking gedaan over distale radius fracturen, oftewel een gebroken pols. Zij vertellen hier graag meer over.

Sinds de schaatskoorts en gladheid van afgelopen winter zagen wij een toename van dit soort breuken. Patiënten hebben vaak behoefte aan meer uitleg en hulp bij het herstel. Het proces begint al direct na de val; iemand komt op de spoedeisende hulp terecht en er wordt een röntgenfoto gemaakt. Vervolgens wordt besloten of iemand gips krijgt of dat er een operatie moet worden ingepland. Afhankelijk van de breuk bepaalt de arts wanneer er gestart kan worden met therapie.

In de meeste gevallen kan er al snel gestart worden met peesglijding van de vingers om stijfheid te voorkomen, en kan het advies gegeven worden om extra vitamine C te gebruiken om eventuele ontregeling tegen te gaan. Helaas krijgt niet iedereen dit advies direct en kunnen er meerdere factoren meespelen waarom therapie niet meteen gestart kan worden. Daarom zien wij soms na een aantal weken pas iemand voor het eerst in de praktijk met zeer stijve vingers, pols en een ontregelde hand en dan begint het revalideren.

Wij proberen de patiënten zo goed mogelijk te informeren over het te verwachten herstel en de inhoud van de therapie. Het herstel van een polsbreuk kan maanden duren, daarom is het belangrijk om daarin begeleiding te krijgen.

Tijdens de therapeutenbijeenkomst is gediscussieerd over de inhoud van de therapie, wat te doen bij hevige complicaties, welke oefeningen het meest geschikt zijn en wat te verwachten na een complexe of minder complexe breuk. Binnen de praktijk is er een richtlijn ontwikkeld voor polsbreuken, gebaseerd op onderzoeksgegevens verzameld uit de pulse database, maar elke patiënt is anders en verdient een persoonlijk afgesteld behandelplan. Samen met de patiënt kijken we naar de mogelijkheden om de dagelijkse dingen, werk, hobby’s en sport weer te kunnen hervatten en wat hiervoor nodig is aan mobiliteit, stabiliteit en kracht.