PT artrose (ook wel pisotriquetrale arthrose genoemd) is een van de wat zeldzamere oorzaken van pijn aan de pinkzijde van de pols. De pijn is houdingsafhankelijk en neemt toe na belasting.
Mevr. Berkenvelder (64): “Een paar jaar geleden ben ik al bij drs. Thuan Nugyen geweest omdat mijn ringvinger pijnlijk en gezwollen was. Hij heeft daar wat aan gedaan maar zei toen al: je hebt artrose, dus je komt vast weer terug. En dat heb ik begin dit jaar inderdaad gedaan. Ik ben linkshandig en kreeg steeds meer last van mijn linkerhand. Mijn vak is schilderen en dat had ik al een klein jaar niet meer gedaan want het lukte niet meer. Bij mijn wijsvinger zat een flinke bobbel die heel pijnlijk was en ook van mijn duim had ik veel last. Drs. Nugyen stelde voor om alle problemen in één operatie aan te pakken. Dat vond ik prima; ik had er alles voor over om van de klachten af te komen.
Operatie aan meerdere vingers
Ik was nog nooit geopereerd dus ik ben er blanco ingegaan. Tijdens de operatie heeft de dokter de bobbel bij mijn wijsvinger verwijderd, de zenuw in mijn ringvinger doorgenomen, het versleten botje aan mijn duimbasis weggehaald en het bovenste kootje van mijn wijsvinger vastgezet. Vooral over dat laatste maakte ik me een beetje ongerust: zou ik nog wel een penseel kunnen vasthouden? Maar dat gaat perfect – en zonder pijn.
Handtherapie op de millimeter
Op het moment dat ik akkoord ging met de operatie, is me meteen uitgelegd dat het een lang traject zou worden. Ik zou minimaal drie maanden fysiotherapie en ergotherapie krijgen. En dat is ook gebeurd. De handtherapie vond ik ongelooflijk, dat gaat echt op de millimeter. Die mensen zijn zo gespecialiseerd. Ik moet steeds oefeningen voordoen die thuis doe en dan sturen ze steeds wat bij. Echt fantastisch.
De ergotherapeuten hebben een spalk aangemeten en leren me weer huishoudelijk werk doen, hoe je moet snijden bijvoorbeeld. En ook hoe ik een penseel kan verdikken zodat ik het makkelijker kan vasthouden. Het handtherapietraject is heel intensief, maar als je goed doet wat ze zeggen, gaat het perfect.
Intensief traject
De operatie is nu drie maanden geleden en ik ben zo blij dat ik het gedaan heb. Nu ben ik van alle klachten af. Ik zag op tegen de operatie maar dat de therapie daarna zo intensief zou zijn, dat had ik niet echt verwacht. Je moet echt op maanden rekenen, waarbij je elke week naar therapie gaat én 6x per dag thuis oefeningen doet. Daar moet je echt plek en ruimte voor maken. Je kan niet zomaar aan het werk en je eigen inzet is medebepalend voor het succes van de ingreep. Die hele nazorg moet je niet onderschatten.
Wat ik lastig vond, is dat ik een poosje toch wel hulpbehoevend ben geweest. In het begin kun je niet zelf douchen of je haar doen. Maar dat went. Je gaat langzaam weer kracht opbouwen. Ik heb net voor de eerste keer weer een klein stukje autogereden want de spalk mag nu een aantal uren af. Zo fijn!”