Mevr. Rozenberg: “Een jaar lang heb ik handtherapie gehad om te kijken of ik zonder operatie van mijn klachten af kon komen. Helaas is dat niet gelukt: ik ben uiteindelijk aan beide handen geopereerd voor een carpaal tunnelsyndroom en heb een dorsale kapselversteviging gekregen. Eerst is de ene hand gedaan, een half jaar later de andere. Mijn banden waren uitgerekt waardoor het polsgewricht te flexibel was. Waarschijnlijk speelt erfelijke aanleg daarbij een rol. Uiteindelijk heb ik bijna een jaar in de ziektewet gezeten.

Twee jaar handtherapie, dat is best slopend. Er waren momenten dat ik er helemaal doorheen zat. Dan vingen Renske en Marije mij heel goed op. Het zijn zulke leuke mensen, handtherapie voelde gewoon als even ertussenuit. De manier waarop ze met me omgingen was heel fijn. We hebben veel gelachen, ondanks de pijn. En ook als ik boos was, vingen ze me goed op.
Vaak moest Renske me masseren en dat was niet altijd fijn. Dan sprak ze met mij over mijn droom: de opleiding voor uitvaartondernemer doen. Daarover praten leidde mij af en dat verlichtte de pijn. Vaak moest ik ook zo lachen dat ik de pijn nauwelijks voelde. Dat heeft me heel erg geholpen.

Inmiddels heb ik zo’n 95% van de kracht in mijn handen weer terug. Ik voel soms nog wel wat, maar het doet geen pijn meer. Ik hoop dat ik binnenkort weer naar school en aan het werk kan gaan én ik ga eindelijk mijn droomstudie doen. Naast uitvaartonderneming wil ik me ook specialiseren in gezichtsreconstructies. Hechtingen plaatsen is echt priegelwerk. Ik blijf dus flink oefenen om mijn fijne motoriek tot in de laatste puntjes goed te krijgen.
Ik had mijn droom al bijna opgegeven, maar het handtherapietraject heeft me erg geholpen. Ik ben erg tevreden over zowel de ergo- als de fysiotherapeuten. Ze hebben me er echt doorheen gesleept.”

Meer informatie over deze behandeling

Carpaal Tunnel Syndroom

Het Carpaal Tunnel Syndroom (CTS) ontstaat door beknelling van een belangrijke zenuw in de pols, de nervus medianus of middenhandszenuw.

Lees verder